Wat te doen tegen huidveroudering?
Welke mogelijkheden zijn er om het huidverouderingsproces te vertragen en welke factoren hebben invloed op dit proces?
Vanaf het dertigste levensjaar begint de huid van een mens tekenen van veroudering te vertonen. Waar de ene vrouw geen moeite heeft met het krijgen van rimpels, zijn voor veel vrouwen huidveroudering en rimpels een nachtmerrie. Daarom proberen zij met behulp van diverse manieren het verouderingsproces te vertragen. Huidveroudering bestaat uit meerdere processen. Welke mogelijkheden zijn er om deze processen te vertragen en welke factoren zijn van invloed op die processen?
Intrinsieke en extrinsieke huidveroudering
Huidveroudering bestaat uit twee processen, met ieder zijn kenmerkende veranderingen. De huid wordt dunner naarmate men ouder wordt. Ook kan de huid veranderen van kleur, doordat er pigmentvlekken ontstaan.
Tevens kan de huid veranderen van vorm en samenstelling, wat zich uit in rimpels, hangwangen of bijvoorbeeld hangende mondhoeken. Er zijn twee processen van huidveroudering te benoemen:
- Intrinsieke/chronologische veroudering van de huid;
- Extrinsieke veroudering/photoageing.
Deze twee processen zijn zeer vergelijkbaar, hoewel photoageing zich vaak uit in diepere rimpels en ernstige pigmentveranderingen.
Intrinsieke/chronologische veroudering manifesteert zich als volgt:
- Fijne rimpels;
- dunner worden van de huid;
- verslapping;
- ontwikkeling van goedaardige groei.
Extrinsieke veroudering/photoageing, een term die de effecten van chronische ultraviolet (UV) straling op de huid weergeeft uit zich in:
- Diepe rimpels of atrofische huid;
- droogheid;
- onregelmatige huidteint/hyperpigmentatie, vale kleur, verslapping en een leerachtige uitstraling.
De intrinsieke huidveroudering is genetisch vastgelegd, wat betekent dat de veranderingen onvermijdelijk zijn. De extrinsieke huidveroudering daarentegen, is te beïnvloeden door diverse factoren.